Εἶναι φυσικό, σέ τραγικές καί ἐξευτελιστικές γιά την πατρίδα στιγμές πού ἔφεραν στόν τόπο οἱ κακῆ τῆ μοίρα κυβερνῆτες του, νά ψάχνει ἡ μνήμη μας ἀνθρώπους πού ἔδωσαν τή ζωή τους γιά τόν τόπο αὐτό. Πού στέγνωσαν καί ἑκούσια ἀποξήραναν τόν ἐσωτερικό τους κόσμο, τίς ἁπλές καί ἀνθρώπινες χαρές τῆς ἐπίγειας ζωῆς, κι ἀφοσιώθηκαν κι ἀφιερώθηκαν σέ ἀγῶνες δύσκολους και σκληρούς μόνο καί μόνο νά δοῦν αύτόν τόν πάντα προδομένο τόπο ν΄ἀλλάζει δρόμο καί τρόπο καί βίο.
Στή διαιώνια ἱστορία μας ὑπῆρξαν πάντα τέτοιοι ἡγέτες-ἄνθρωποι. Προς τούς ὁποίους προσέτρεχε ὁ λαός σέ στιγμές ἀπελπισίας, τρόμου καί πανικοῦ καί μάλιστα κι ὃταν εἶχαν ἤδη πεθάνει.