Θ. Τζήμερος – Μπορεί ο Χέλντερλιν να αναρωτιόταν τι χρειάζονται οι ποιητές σε χαλεπούς καιρούς, αλλά για τους ήρωες δεν…
Ετούτο το έργο έχει την ευήθη φιλοδοξία να αφυπνίσει! Να κεντρίσει εγερτηρίως ένα μικρό λαό, ο οποίος αποχαυνώθηκε νεκρικά στης ύλης την πλανεύτρα ειδωλολατρία, στου ανθρωποφάγου θεού Μαμωνά την αδιάρρηκτη πέδη, στης καταπτύστως νεφελοβατούσας έπαρσης (βλ. «Ὓβρις» > «Ἄτις») την αυτοκαταστροφική λαγνεία. Ετούτη η επάρατη φάρα, δεν είν’ άλλη από τους σημερινούς Νεοκυπρίους οι οποίοι, καμιά σχέση δεν έχουν με τους εγγύς προγόνους τους: τη θεήλατη εκείνη γενιά του ʼ50, στην αφανή αναστροφή και βιοφιλοσοφία της οποίας «έπαλλε η γνήσια συνείδηση του όλου Ελληνισμού» (Γ .Σεφέρης).
Παρουσίαση τεσσάρων βιβλίων των σελίδων ΜΝΗΜΕΣ – Αλησμόνητες Πατρίδες στη Θεσσαλονίκη, τον Αύγουστο και Σεπτέμβριο 2019. Η συλλογή των παραχωρηθέντων μαρτυριών έχει φτάσει στο τέλος της. Έχει περάσει τα στάδια του ενθουσιασμού, των διορθώσεων, της καρτερικότητας κι έχει φτάσει στο στάδιο που θα πρέπει τελικά να μην μείνουν στο διαδίκτυο, αλλά να διαμοιραστούν στον κόσμο της έρευνας, της ανάγνωσης, της αναζήτησης της ιστορικής αλήθειας. Οι μαρτυρίες αυτές, μετά από πολύ κόπο και χρόνο, θα εκδοθούν σε βιβλία.
Θεωρείται, και δικαίως, μια από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες της ιστορίας: Πέρα από ικανότατος στρατιωτικός διοικητής, ο Μέγας Αλέξανδρος (356 πΧ- 323 πΧ) σηματοδότησε το τέλος μιας εποχής και την έναρξη μιας νέας, φέρνοντας την Ανατολή και τη Δύση πιο κοντά από ό,τι είχαν έρθει ποτέ άλλοτε στο παρελθόν. Οι κατακτήσεις του αποτέλεσαν την ανατολή της Ελληνιστικής Περιόδου, η επίδραση της οποίας θα συνεχιζόταν για πολλά χρόνια μετά την πτώση των τελευταίων ελληνιστικών βασιλείων- οπότε και ο ρόλος του ως προς την εξάπλωση και επίδραση του ελληνικού πολιτισμού στην παγκόσμια ιστορία δεν μπορεί να αμφισβητηθεί.
ΚΑΙ ΤΑ ΜΥΘΟΓΕΝΝΗΤΑ ΚΑΙ ΓΛΑΥΚΟΘΩΡΗΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΗΣΙΑ Του Πανεπιστημιακού Κωνσταντίνου Σπ. Μέντη Στις Ελληνικές θάλασσες οι λυρικές εκστάσεις αποκτούν μια…
Τι όμορφη θα ήταν μια Δημοκρατία που έχει ως απώτερο σκοπό την τήρηση, προώθηση και προστασία των αξιών! Αυτό το δηλώνω παρ’ όλο που δεν συμφωνώ με το πολίτευμα της Δημοκρατίας διότι εξισώνει τα άνισα και προσφέρει ισχύ σε ανίκανους με αποτέλεσμα να μειώνεται η δυναμικότητα και βιωσιμότητα όλων των υπηρεσιών και αξιών ενός κράτους. – Κλείνω μ’ έναν λόγο του Σωκράτη: «…όσο για καιρό δα έχουμε. Έπειτα τα τζιτζίκια που κατά το συνήθειο τους μέσα στην κάψα τραγουδούνε και συνομιλούνε πάνω από το κεφάλι μας μου φαίνεται πως μας βλέπουνε…»
Η τουρκική εκδοχή για το γιαγκίνι της Σμύρνης, την πυρκαγιά που ξεθεμελίωσε τη μητρόπολη του μικρασιατικού ελληνισμού στις 13-14 Σεπτεμβρίου 1922, βρίσκεται στον αντίποδα της ελληνικής θέσης: Πολλοί τούρκοι ιστορικοί, εκπρόσωποι της καθεστωτικής ιστοριογραφίας, θεωρούν υπαίτιο τον ελληνικό στρατό, που “έκαψε την πόλη κατά την αποχώρησή του” (παραβλέπουν βέβαια ότι η αποχώρηση των ελληνικών δυνάμεων είχε ολοκληρωθεί στις 9 Σεπτεμβρίου), ενώ άλλοι επιρρίπτουν ευθύνες σε ελληνικές και αρμενικές εθνικιστικές οργανώσεις ή σε άτομα που συνεργάζονταν με τον ελληνικό στρατό.
ΓΙΩΡΓΟΣ Κ. ΚΥΡΜΕΛΗΣ Εἶναι φυσικό, σέ τραγικές καί ἐξευτελιστικές γιά την πατρίδα στιγμές πού ἔφεραν στόν τόπο οἱ κακῆ τῆ μοίρα…