Author: Μνήμες

Η Άρδασσα έλεγχε μια από τις έξι οχυρές θέσεις του “θέματος” Χαλδείας στον εμπορικό δρόμο που συνέδεε την Τραπεζούντα με το Ερζερούμ. Στη γύρω περιοχή έδρασαν, ανακόπτοντας τους Τουρκομάνους και Πέρσες, σπουδαίοι Βυζαντινοί στρατηγοί, τα κατορθώματα των οποίων θρυλούνται από τον ποντιακό λαό ως και σήμερα στα Ακριτικά Έπη.

Άρρηκτα δεμένο με τη θρακιώτικη παράδοση και εν μέρει με τη ζωή είναι το έθιμο του κουρμπανιού, της θυσίας δηλαδή, στη μνήμη του προστάτη των αμπελιών Άγιου Τρύφωνα, ενός μάρτυρα της Εκκλησίας από τη Θράκη, που αποτελεί τη χριστιανική εκδοχή του θεού Διόνυσου, ο οποίος έμαθε στους Θράκες και σε άλλους Έλληνες την καλλιέργεια της αμπέλου και την Παρασκευή του εύγευστου κρασιού όλων των ποικιλιών και όλων των γεύσεων.

Έλληνας αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού. Κατά τη διάρκεια της κατοχής ήταν αρχηγός της αντιστασιακής ομάδας ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ. Συνελήφθη από τους Γερμανούς, βασανίστηκε και εκτελέστηκε στις 18 Ιουνίου 1943 με την κατηγορία των φθορών…

Το χωριό είναι πεδινό κτισμένο κοντά στις όχθες του ποταμού Έρμου (Γκεντίζ) που το κάνει να είναι πολύ εύφορο. Ο Έρμος ποταμός, όπως μας έλεγαν οι κάτοικοι του Χαμιντιέ, ήταν βαθύς και πλατύς που είχε και άφθονα ψάρια.

Kεντρώος αντιβασιλικός αξιωματικός της αεροπορίας ο Κώστας Περρίκος. Ίδρυσε τον Οκτώβριο του 1941 την «ΠΕΑΝ», την τέταρτη σε δύναμη και σπουδαιότητα αντιστασιακή οργάνωση μετά το ΕΑΜ, ΕΔΕΣ και ΕΚΚΑ.

Συνελήφθη από τους Γερμανούς αξιωματικούς της GFP στις 27 Απριλίου 1943. Οδηγήθηκε στις φυλακές Αβέρωφ και μετά στον Πειραιά για ανάκριση. Βασανίστηκε σκληρά από τους Γερμανούς για τέσσερα ημερόνυχτα. Όμως δεν λύγισε και δεν αποκάλυψε τίποτα για την αντιστασιακή οργάνωση που υπηρετούσε. Εκτελέστηκε στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής 2/11/1943.

Στην Τρίγλια υπήρχαν παρεκκλήσια τόσο εντός του οικισμού, όσο και εκτός αυτού. Μαρτυρίες για τα παρεκκλήσια αντλούμε από τις προφορικές μαρτυρίες που περιλαμβάνονται στο Αρχείο Προφορικής Παράδοσης του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών (ΚΜΣ).

Η εκκλησία Αγίου Γεωργίου Κάτω ανεγέρθηκε τον 17ο αιώνα και περιγράφεται στο αρχείο ΜΚΣ ως: “Την εκκλησία αυτή τη λέγαμε ο Κάτω Άϊ Γιώργης για να την ξεχωρίζουμε από τον Απάνω Άϊ Γιώργη στον Επάνω μαχαλά. Ήταν πέτρινη, μεγάλη εκκλησία, μεγαλύτερη από τον Απάνω Άϊ Γιώργη. Δυό φορές το χρόνο γινόταν μονεκκλησιά, εκεί χωρούσε όλο το εκκλησίασμα.