Ετούτο το έργο έχει την ευήθη φιλοδοξία να αφυπνίσει! Να κεντρίσει εγερτηρίως ένα μικρό λαό, ο οποίος αποχαυνώθηκε νεκρικά στης ύλης την πλανεύτρα ειδωλολατρία, στου ανθρωποφάγου θεού Μαμωνά την αδιάρρηκτη πέδη, στης καταπτύστως νεφελοβατούσας έπαρσης (βλ. «Ὓβρις» > «Ἄτις») την αυτοκαταστροφική λαγνεία. Ετούτη η επάρατη φάρα, δεν είν’ άλλη από τους σημερινούς Νεοκυπρίους οι οποίοι, καμιά σχέση δεν έχουν με τους εγγύς προγόνους τους: τη θεήλατη εκείνη γενιά του ʼ50, στην αφανή αναστροφή και βιοφιλοσοφία της οποίας «έπαλλε η γνήσια συνείδηση του όλου Ελληνισμού» (Γ .Σεφέρης).
