Σικελικοί Εσπερινοί!
(Vespri Siciliani).
Μέρος πρώτον
Σικελικός Εσπερινός-Μάρτιος 1282
Παλέρμο Σικελίας.
H γιορτή του Πάσχα το έτος 1282 έπεφτε νωρίς. Ήταν την 29η Μαρτίου. Την εποχή εκείνη η μεγαλόνησος Σικελία στέναζε κάτω από τη κατοχή του φιλόδοξου Φράγκου βασιλιά Καρόλου του Ανδεγαυού των Ανζού.
Ο επίδοξος Φράγκος βασιλιάς Κάρολος σχεδίαζε να επιτεθεί κατά του Βυζαντινού αυτοκράτορα Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγου. Φιλοδοξούσε να κυριεύσει τη Κωνσταντινούπολη. Να γίνει αυτός αυτοκράτορας των Βυζαντινών. Σύμμαχο στα σχέδια του είχε τον Πάπα Κλήμη Δ΄. Γι αυτό εδώ και αρκετό καιρό προετοίμαζε συστηματικά την εκστρατεία κατά της Κωνσταντινούπολης. Σκόπευε εκστρατεύσει μετά το Πάσχα. Ήδη τα πλοία του στόλου του Καρόλου ήταν αραγμένα στο Λιμάνι στης Μεσσήνης στη Σικελία. Εκατοντάδες βασιλικοί πράκτορες περιόδευαν απ’ άκρη σε άκρη όλη τη Σικελία. Σκοπός τους ήταν να επιτάξουν άλογα και τρόφιμα για τους ιππότες του Καρόλου. Αδιαφορούσαν παντελώς για την οργή των Σικελών πολιτών. Ο βασιλικός βικάριος και κυβερνήτης του νησιού Χεριβέρτος της Ορλεάνης δεν είχε παρατηρήσει τίποτε το ύποπτο. Δεν είχε ανακαλύψει καμιά συνωμοσία. Υπήρχε όμως μια ασυνήθιστη εχθρότητα των Σικελών πολιτών. Το ίδιο και οι διοικητές των 42 φρουρίων του νησιού. Πέρα από την εχθρότητα του λαού δεν είχαν αντιληφθεί κάτι άλλο. Ήρθε λοιπόν το Πάσχα του 1282. Οι Σικελοί γιόρταζαν την Ανάσταση του Κυρίου με γλέντια και παραδοσιακά τραγούδια στους δρόμους.
Όμως η κατάσταση ήταν άκρως τεταμένη. Διότι ο Παφλαγόνας τη καταγωγή Βυζαντινός αυτοκράτορας Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγος με τους μυστικούς του πράκτορες εκανε σωστά τη δουλειά του. Οι πράκτορες του Βυζαντινού αυτοκράτορα απο καιρό είχαν προετοιμάσει με πολύ μεγάλη μυστικότητα την εξέγερση του Σικελικού λαού κατά του «Λαομίσητου Φράγκου κατακτητή του βασιλιά Καρόλου Ανδεγαυού».
Ήταν ανήμερα του Πάσχα. Απόγευμα της 29ης Μαρτίου 1282. Μεγάλο πλήθος πιστών Σικελών μαζεύτηκε στην εκκλησία του Αγίου Πνεύματος στο Παλέρμο.
Ο κόσμος περίμενε να αρχίσει η λειτουργία. Εκεί στη πλατεία της εκκλησίας κατέφθασε μια ομάδα Γάλλων μεθυσμένων στρατιωτών.
Οι Σικελοί με βλέμματα εχθρικά θέλησαν να τους κρατήσουν μακριά από την πλατεία. Οι στρατιώτες θρασείς και φορτικοί επέμεναν με το έτσι θέλω να αναμιχθούν με το πλήθος των εορταζόντων Σικελών . Το κατάφεραν για κακή τους τύχη, Διότι αμέσως μετά άρχισαν να πειράζουν τις νέες Σικελές γυναίκες. Πολλοί νέοι οξύθυμοι Σικελοί θύμωσαν. Προσεβλήθησαν. Τα πνεύματα ήταν πολύ ταραγμένα. Το κακό δεν άργησε να γίνει. Ένας μεθυσμένος Γάλλος λοχίας ο Ντρουέ αγκάλιασε προκλητικά μια παντρεμένη νέα γυναίκα. Ο άνδρας της γυναίκας αυτής δεν ανέχτηκε τη προσβολή .
Θύμωσε με το δίκιο του. Τράβηξε το μαχαίρι του και σκότωσε το Γάλλο λοχία.
Οι Γάλλοι στρατιώτες όρμησαν πάνω στον άνδρα για να εκδικηθούν το θάνατο του λοχία. Όμως βρέθηκαν περικυκλωμένοι από ένα μεγάλο πλήθος εξαγριωμένων Σικελών. Όλοι κρατούσαν στιλέτα και σπαθιά. Οι Γάλλοι στρατιώτες δεν πρόλαβαν να αντιδράσουν. Έπεσαν νεκροί. Το κακό μόλις τώρα άρχιζε. Οι καταπιεσμένοι από τους Φράγκους κατακτητές Σικελοί που είδαν με πόση ευκολία σκότωσαν τους Γάλλους «μέθυσαν» από μια «άγρια χαρά». Ήδη το αίμα των εχθρών τους κυλούσε στους δρόμους του Παλέρμου. Τη στιγμή εκείνη σήμαιναν όλες οι καμπάνες των εκκλησιών για τούς Εσπερινούς. Τους Σικελικούς Εσπερινούς. Αυτοί οι Εσπερινοί ήταν τελείως διαφορετικοί. Προμηνούσαν τη ποθητή λευτεριά που τόσο πολύ την ήθελαν σε όλη τη μεγαλόνησο. Τη Σικελία. Τα φοβερά νέα της σφαγής των οχτρών Γάλλων μαθεύτηκαν πολύ γρήγορα. Οι καμπάνες άρχισαν και πάλι να σημαίνουν. Αυτή τη φορά καλούσαν όλο το κόσμο να ξεσηκωθεί κατά του Φράγκου κατακτητή. Πράγματι οι Σικελοί ξεχύθηκαν στους δρόμους του Παλέρμου και μετά σε όλο το νησί. Μικροί και μεγάλοι φώναζαν στη Σικελική διάλεκτο τις φοβερές λέξεις: «Moranu Franceski=Θάνατος στους Γάλλους». Αγριεμένα πλήθη όρμησαν στα πανδοχεία και στα σπίτια. Σκότωναν χωρίς διάκριση Γάλλους άνδρες, γυναίκες και παιδιά. Σκότωναν ακόμα και Σικελές γυναίκες που είχαν παντρευτεί Γάλλους.
Οι Γάλλοι κατακτητές δεν πρόλαβαν να αντιδράσουν. Σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα σκοτώθηκαν από τον επαναστατημένο όχλο σχεδόν 10.000 Γάλλοι.
Ένας ανώνυμος ποιητής του 14ου αιώνα αποθανάτισε με στίχους τη φοβερή εκείνη εξέγερση των Σικελικών Εσπερινών.
Ήταν σούρουπο κι ήρθε νύχτα.
Κραυγές έσχισαν τους ανταριασμένους ορίζοντες.
Ο κεραυνός χτυπούσε.
Οι πεδιάδες του αγαπημένου μου νησιού έβαψαν κατακόκκινες από το αίμα των οχτρών μας.
Εκείνο τον Εσπερινό σώπασαν τα αηδόνια.
Σώπασαν και τα πουλιά.
Βγήκαν από τις θήκες των τα ατσάλινα σπαθιά.
Τα κορμιά τα έκοβαν σαν τσαμπιά σταφύλια.
Ο θάνατος θέριζε.
Ο κατακτητής νικήθηκε.
Η λευτεριά η ποθητή που τόσο τη στερήθηκε η δόλια πατρίδα μου ανέτειλε και πάλι στην όμορφη τη Σικελία μας.
( Στίχοι άγνωστου Σικελού ποιητή 14ου αιώνα).
Τον Ιανουάριο 1266 μΧ ο Φράγκος Κάρολος Ανδεγαυός των Ανζού βασιλιάς της Νάπολης Ιταλίας και πιστός οπαδός του Πάπα κατέλαβε με στρατό τη πλούσια και μεγάλη Σικελία.
Με τις ευλογίες του Πάπα Κλήμη Δ΄ ο Κάρολος στέφτηκε βασιλιάς της Σικελίας.
Φιλοδοξούσε να νικήσει τον αυτοκράτορα του Βυζαντίου Μιχαήλ Η΄. Όμως ο Βυζαντινός αυτοκράτορας που από καιρό είχε καταλάβει τα σχέδια του, υποκίνησε έγκαιρα την επανάσταση των Σικελών εναντίον του. Η επανάσταση ξέσπασε κατά των δυνάμεων του κατακτητού Καρόλου Ανδεγαυού σε όλη τη Σικελία.
Ξεκίνησε από ένα επεισόδιο κατά τη διάρκεια των Εσπερινών της της 29ης Μαρτίου του 1282.
Συνεχίζεται!
Αντώνης Τενέδιος
Σκαλοχώρι
Α Ρ Θ Ρ Α - Τ Η Σ - Ι Δ Ι Α Σ - Κ Α Τ Η Γ Ο Ρ Ι Α Σ :
- Σικελικοί Εσπερινοί - Α
Ο επίδοξος Φράγκος βασιλιάς Κάρολος σχεδίαζε να επιτεθεί κατά του Βυζαντινού αυτοκράτορα Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγου. Φιλοδοξούσε να κυριεύσει τη Κωνσταντινούπολη. Να γίνει αυτός αυτοκράτορας των Βυζαντινών. Σύμμαχο στα σχέδια του είχε τον Πάπα Κλήμη Δ΄. Γι αυτό εδώ και αρκετό καιρό προετοίμαζε συστηματικά την εκστρατεία κατά της Κωνσταντινούπολης. Σκόπευε εκστρατεύσει μετά το Πάσχα.