Θ. Τζήμερος – Μπορεί ο Χέλντερλιν να αναρωτιόταν τι χρειάζονται οι ποιητές σε χαλεπούς καιρούς, αλλά για τους ήρωες δεν υπάρχει αμφιβολία: χρειάζονται πάντα. Και…

Ετούτο το έργο έχει την ευήθη φιλοδοξία να αφυπνίσει! Να κεντρίσει εγερτηρίως ένα μικρό λαό, ο οποίος αποχαυνώθηκε νεκρικά στης ύλης την πλανεύτρα ειδωλολατρία, στου ανθρωποφάγου θεού Μαμωνά την αδιάρρηκτη πέδη, στης καταπτύστως νεφελοβατούσας έπαρσης (βλ. «Ὓβρις» > «Ἄτις») την αυτοκαταστροφική λαγνεία.

Παρουσίαση τεσσάρων βιβλίων των σελίδων ΜΝΗΜΕΣ – Αλησμόνητες Πατρίδες στη Θεσσαλονίκη, τον Αύγουστο και Σεπτέμβριο 2019. Η συλλογή των παραχωρηθέντων μαρτυριών έχει φτάσει στο τέλος της. Έχει περάσει τα στάδια του ενθουσιασμού, των διορθώσεων

Θεωρείται, και δικαίως, μια από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες της ιστορίας: Πέρα από ικανότατος στρατιωτικός διοικητής, ο Μέγας Αλέξανδρος (356 πΧ- 323 πΧ) σηματοδότησε το τέλος μιας εποχής και την έναρξη μιας νέας, φέρνοντας την Ανατολή και τη Δύση πιο κοντά από ό,τι είχαν έρθει ποτέ άλλοτε στο παρελθόν.

ΚΑΙ ΤΑ ΜΥΘΟΓΕΝΝΗΤΑ ΚΑΙ ΓΛΑΥΚΟΘΩΡΗΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΗΣΙΑ Του Πανεπιστημιακού Κωνσταντίνου Σπ. Μέντη Στις Ελληνικές θάλασσες οι λυρικές εκστάσεις αποκτούν μια Απολλώνια προσωπίδα και συνοδεύουν τις…

Τι όμορφη θα ήταν μια Δημοκρατία που έχει ως απώτερο σκοπό την τήρηση, προώθηση και προστασία των αξιών! Αυτό το δηλώνω παρ’ όλο που δεν συμφωνώ με το πολίτευμα της Δημοκρατίας διότι εξισώνει τα άνισα και προσφέρει ισχύ σε ανίκανους με αποτέλεσμα να μειώνεται η δυναμικότητα και βιωσιμότητα όλων των υπηρεσιών και αξιών ενός κράτους. – Κλείνω μ’ έναν λόγο του Σωκράτη: «…όσο για καιρό δα έχουμε. Έπειτα τα τζιτζίκια που κατά το συνήθειο τους μέσα στην κάψα τραγουδούνε και συνομιλούνε πάνω από το κεφάλι μας μου φαίνεται πως μας βλέπουνε…»

Η τουρκική εκδοχή για το γιαγκίνι της Σμύρνης, την πυρκαγιά που ξεθεμελίωσε τη μητρόπολη του μικρασιατικού ελληνισμού στις 13-14 Σεπτεμβρίου 1922, βρίσκεται στον αντίποδα της ελληνικής θέσης: Πολλοί τούρκοι ιστορικοί, εκπρόσωποι της καθεστωτικής ιστοριογραφίας, θεωρούν υπαίτιο τον ελληνικό στρατό, που “έκαψε την πόλη κατά την αποχώρησή του” (παραβλέπουν βέβαια ότι η αποχώρηση των ελληνικών δυνάμεων είχε ολοκληρωθεί στις 9 Σεπτεμβρίου), ενώ άλλοι επιρρίπτουν ευθύνες σε ελληνικές και αρμενικές εθνικιστικές οργανώσεις ή σε άτομα που συνεργάζονταν με τον ελληνικό στρατό.

ΓΙΩΡΓΟΣ Κ. ΚΥΡΜΕΛΗΣ Εἶναι φυσικό, σέ τραγικές καί ἐξευτελιστικές γιά την πατρίδα στιγμές πού ἔφεραν στόν τόπο οἱ κακῆ τῆ μοίρα κυβερνῆτες του, νά ψάχνει ἡ…