Αυτό που χαρακτηρίζει τον Έλληνα είναι το ταλέντο του για μηχανορραφίες και μια έλλειψη ικανότητας να τοποθετεί το προσωπικό του συμφέρον μετά από το συμφέρον της χώρας του. Αλλά δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς ότι σημαντική πρόοδος έχει γίνει εκ μέρους της Ελλάδος αφού αποτίναξε τον Οθωμανικό ζυγό, πολύ περισσότερο από ότι θα ήταν αν είχε παραμείνει υπόδουλη.
Η Μεταπολεμικη Ποιηση εμφανίστηκε στα πρώτα χρόνια της Κατοχής, που αποτελεί και το χρονικό όριο της αφετηρίας. Οι μεταπολεμικοί ποιητές, όσοι κυρίως ανήκουν στην πρώτη μεταπολεμική γενιά, που είναι συνδεδεμένη με τους αγώνες της Κατοχής και τα δύσκολα μετακατοχικά χρόνια. αντιμετώπισαν θετικά την ποίηση της γενιάς του 30 και αποτέλεσαν το φυσιολογικό της διάδοχο.
Ο χορός αυτός ίσως ξεκινάει από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας όταν, όπως πιστεύεται, χτίστηκε ο ναός του Αγίου Ιωάννη σε μια μέρα. Ο ναός χτίστηκε γύρω από μια πηγή, για να την προστατεύσει από τους Τούρκους οι οποίοι την εκμεταλλεύονταν. Οι κάτοικοι της περιοχής με έξυπνο κόλπο έπεισαν τον πασά της Κορίνθου να τους επιτρέψει να κτίσουν ένα μικρό ξωκλήσι στο μέρος εκείνο. Του είχαν πει ότι κάποιο δαιμόνιο κατοικούσε στην πηγή.
Δεν είναι όλες μας οι Μνήμες. Δεν είναι όλα αυτά που καταγράφουμε, αυτά που έχουμε κι αυτά που προωθούμε. Είναι όμως το πιο σημαντικό κομμάτι του τι είμαστε, τι κάνουμε, τι σκεφτόμαστε, από πού προήλθαμε…
Μέχρι το 1860 δεν υπήρχον εν Ίμβρω κοινοτικά δημοτικά σχολεία, ούτε διδάσκαλοι διοριζόμενοι και μισθούμενοι υπό των Κοινοτήτων. Την έλλειψιν ταύτην ανεπλήρουν εν εκάστω χωρίω οι ιερείς και ως επί το πλείστον ιδιώται εκ των οπωσούν εγγραμμάτων, διδάσκοντες τους προσερχομένους μαθητάς οι μεν πρώτοι εν τοις νάρθηξι των εκκλησιών, οι δ’άλλοι εν ταις οικίαις αυτών επί ελαχίστη αμοιβή ενός γροσίου και ενός αρτιδίου παρεχομένου κατά παν Σάββατον υφ’ ενός εκάστου των μαθητών, ενώ συγχρόνως ησχολούντο και εις άλλο τι έργον χειροτεχνίας.
Κινούμενος από το αίσθημα της φιλοτιμίας και της ευγνωμοσύνης του τόπου μας προς τα μεγάλα τέκνα του και αντί μνημονίου με την 30ήν επέτειον από του θανάτου του αειμνήστου Θεμιστοκλέους Ντάκου, απεφάσισα να επανεκδώσω την μοναδικήν και άκρως πολύτιμον μονογραφίαν αυτού, η οποία εξεδόθη κατά το 1938 εις το λεύκωμα της νήσου Ίμβρου, περί της Εκπαιδεύσεως εν Ίμβρω.
Στα κεφάλαια αυτού του βιβλίου, διαβάζουμε, μεταξύ άλλων: Την ετυμολογία, την συγκοινωνία (οδικός,θαλάσσιος και εναέριος τρόπος πρόσβασης στο νησί), την έκταση και τον πληθυσμό, την γεωμορφολογία, το κλίμα της νήσου. Επίσης, την ιστορία της, με ειδικά κεφάλαια για την νομισματοκοπία, τον Ίμβριο ιστορικό Κριτόβουλο, την Ίμβρο κατά τον Piri Reis, την «Κατάσταση Goeben», τα δημευμένα ως μαζμπούτ, τον δεκάλογο των Ελλήνων της Τουρκίας, τα δημευμένα ως καγιούμ, τις απαλλοτριώσεις, κ.ά. Και τα άρθρα «Το πραγματικό πρόβλημα είναι η τουρκοποίηση – ο Θεός να φυλάει», του Τ. Μπαράν στην εφημ. “Vatan”.
Η Αττική, από ενδυματολογικής απόψεως, μπορεί να πει κανείς, πως είναι χωρισμένη σε περιοχές, με κοινά χαρακτηριστικά,αλλά και με μεγάλες διαφορές. Οι περιοχές αυτές που είχαν σχετικά μικρές διαφορές ήταν τα χωριά των Μεσογείων, τα χωριά της Βόρειας Αττικής, Βαρνάβας, Πολυδένδρι, τα χωριά του Χαλανδρίου και του Αμαρουσίου, τα χωριά γύρω από το Μενίδι, Μεταμόρφωση (Κουκουβάουνες), Λιόσια, Χασιά, Ασπρόπυργος, τα ‘Κουντουριώτικα’ χωριά, Ελευσίνα Μάνδρα, Μαγούλα, Μέγαρα, από τα οποία υπάρχουν αρκετές επιδράσεις προς τον Ασπρόπυργο περίπου από τις αρχές του 20ου αιώνα.
Ο όρος προήλθε εκ του γαλλικού Entente που σημαίνει συμφωνία.
Πρόκειται για τη συμμαχία Γαλλίας και Μεγάλης Βρετανίας η οποία επεκτάθηκε δια της ξεχωριστής Αγγλορωσικής Συνεννόησης του 1907, μετασχηματιζόμενη στη λεγόμενη “Τριπλή ΑΝΤΑΝΤ” που στρεφόταν εναντίον της συμμαχίας των Κεντρικών Δυνάμεων, στην οποία πρωτοστατούσε η Γερμανία.
Μετά την έκρηξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου η συμμαχία επεκτάθηκε με την εισδοχή της Σερβίας, του Βελγίου, της Ιαπωνίας (1914), της Ιταλίας (1915), της Ρουμανίας (1916), της Ελλάδας(1917) και των Η.Π.Α. (1917).
Ένα από τα κορυφαία γεγονότα της πόλης, στο διάβα του χρόνου, είναι η πυρκαγιά η οποία εκδηλώθηκε το απόγευμα της 5ης (18ης) Αυγούστου του 1917.
Μα φωτιά που ξεκίνησε στο βορειοδυτικό άκρο της και πιο συγκεκριμένα έξω από τη σημερνή παλαιά λαχαναγορά, στην πλατεία Χορ-χορ… και η οποία σε διάστημα μόλις 30 ωρών κατέστρεψε το μεγαλύτερο μέρος της…
Φερικοϊ… Το παλαιόν Σχολικόν κτήριον απετελείτο από δύο παλαιάς συνεχομένας οικίας, χάρις όμως, στην αξιέπαινον εργατικότητα του Διδασκαλικού Προσωπικού της, απετέλεσε με τα μέσα που διέθετε, το πνευματικόν φοιτώριον της Κοινότητος επί πεντηκονταετίαν Αι αυξανόμεναι όμως τη σήμερον ανάγκαι της εκπαιδεύσεως και η πληθώρα των μαθητών, αναγκάζει την Επιτροπήν να λάβη την τιτάνειον απόφασιν της κατεδαφίσεως…
Κοινότης Φερικοϊ – Δώδεκα Αποστόλων
Καππαδοκία της τότε εποχής και ιδιαίτερα των λαξευτών της εκκλησιών, φωτογραφημένων στις αρχές του 20ου αιώνα.
Ασπρόμαυρες φωτογραφίες παρμένες με πρωτόγνωρες φωτογραφικές μηχανές, σε συνθήκες δύσκολες… αλλά με μεράκι και πάθος που αποτυπώνεται με παιχνίδισμα του φωτός και περίεργες γωνίες λήψης…