Οι αρχαίοι Έλληνες, όντας φιλομαθείς και φιλοπρόοδοι, μετανάστευαν πολύ συχνά στις παράλιες πόλεις της Μεσογείου για λόγους εμπορικούς ή πολιτικούς (όταν διώκονταν από τους πολιτικούς τους αντιπάλους). Έτσι από το 14ο κιόλας αιώνα π.Χ. είχαν στενές εμπορικές σχέσεις με τα παράλια της Μ. Ασίας και άρχισαν να ιδρύουν τις πρώτες αποικίες.
Στην πραγματικότητα το μόνο πράγμα που έπρεπε να πει κανείς για το θέμα της Αγίας Σοφίας είναι “ανάρμοστο” και “ντροπή”. Σκέπτομαι, όμως, ότι οι συνομιλητές μου δεν διαθέτουν την πολιτιστική λεπτότητα να αντιληφθούν το νόημα αυτών των λέξεων. Γι αυτό θα μιλήσω ανοιχτά για το θέμα και με τον τρόπο που θα τον καταλάβουν. Αυτό που έγινε στην Αγία Σοφία είναι ένα ξεκάθαρο δείγμα βαρβαρότητας.
Με τον όρο “Βυζάντιος” παραδίδεται ένα εξαιρετικό ρητορικό κείμενο του Θεόδωρου Μετοχίτη, του εξαιρετικού λογίου και ανώτατου αξιωματούχου της βυζαντινής Αυλής στο πρώτο μισό του δέκατου τέταρτου αιώνα. Τώρα έχουμε τον Βυζάντιον σε κριτική έκδοση, αλλά και σε πρόσφατη νεοελληνική μετάφραση του Ιωάννη Πολέμη από της Εκδόσεις Ζήτρος.
Η πρώτη δημόσια συνεδρίαση της Φερράρα πραγματοποιήθηκε στις 10 Γενάρη του 1438 για να κηρύξει επίσημα και τη μεταφορά της συνόδου από την Βασιλεία στη Φερράρα και να ακυρώσει τις αποφάσεις των διαβουλεύσεων…
Είναι γεγονός ότι παρόμοιες με αυτήν μαρτυρίες έχουν κυκλοφορήσει κατά καιρούς στην Τουρκία, αλλά χωρίς να δοθούν για ευνόητους λόγους μεγάλη έκταση. Χαρακτηριστικό όμως είναι ότι στις 19 Δεκεμβρίου 1996, το εβδομαδιαίο περιοδικό, μεγάλης κυκλοφορίας, στην Τουρκία, «Ακτουέλ», του συγκροτήματος της γνωστής εφημερίδας, «Σαμπάχ», είχε κυκλοφορήσει με τον εξής εντυπωσιακό τίτλο: «Ο Πορθητής ήταν Χριστιανός;»
Η αποκάλυψη αυτή του τουρκικού περιοδικού, είχε έρθει «καπάκι» σε ένα επίσης σχετικό δημοσίευμα της ισλαμικής τουρκικής εφημερίδας, Takvim, με τον εντυπωσιακό τίτλο, «Fatih Hırıstiyan mıydı!», δηλαδή «Ο Φετίχ ήταν χριστιανός!»
Ο Μωάμεθ, αν και Αυτοκράτορας που εθεωρείτο επίσημα Μουσουλμάνος, εκκλησιάζονταν ως Ορθόδοξος Χριστιανός, φυσικά κρυφά. Ο Κατακουζηνός Θεόδωρος Σπαντούνης, ως αυτόπτης μάρτυρας αναφέρει πως στα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Μωάμεθ είχε εγκαταστήσει στα προσωπικά του διαμερίσματα Χριστιανικό εικονοστάσιο με καντήλια και κεριά.
Δεν πίστευα στα μάτια μου όταν βρήκα στις σελίδες της Πινακοθήκης της Αμερικής Library of Congress Prints and Photographs Division Washington, D.C. 20540 USA, αυτά που εκθέτουμε εδώ. Δηλαδή παραδοσιακές…
Στὸ λόφο τοῦ Χριστοῦ, τὸ 1895-1897 μὲ τὴ χρηματοδότηση μιᾶς Γαλλικῆς Ἑταιρείας ἀνηγέρθηκε τὸ μεγαλοπρεπὲς κτίριο μὲ τὴν ὀνομασία «Πρίγκηπο Παλάς» μὲ σκοπὸ νὰ χρησιμοποιηθεῖ ὡς θερινὸν ξενοδοχεῖον. Ὁ Σουλτάνος Ἀβδοὺλ Χαμὶτ ὁ Β´ ἀπέφυγε νὰ δώσει ἄδεια λειτουργίας διότι θὰ ἐγίνετο καὶ χαρτοπαικτικὴ λέσχη.
Ιστορική, μοντέρνα, παραδοσιακή – είναι πολλές πόλεις σε μία! Άλλωστε, αυτό είναι που την κάνει γοητευτική: ο μοναδικός τρόπος που συνδυάζει τα ευρωπαϊκά με τα ασιατικά στοιχεία. Ατμοσφαιρική από τη μία, με ένα μυστηριώδες πέπλο Ιστορίας, ακουσμάτων και γεύσεων, αλλά με σύγχρονο χαρακτήρα που εξελίσσεται με ταχείς ρυθμούς από την άλλη. Δίπλα στα τεμένη στέκονται μοδάτα διεθνή εστιατόρια με κορυφαίους σεφ, ωραία clubs και αβανγκάρντ γκαλερί, δίπλα στα παζάρια κορυφαία διεθνή brands. Η ενέργειά της απλώνεται ανάμεσα στον Κεράτιο κόλπο και στη θάλασσα του Μαρμαρά.
Η μεγαλύτερη πόλη της Τουρκίας, με πληθυσμό πέραν των 11 000 000 κατοίκων. Υπήρξε πρωτεύουσά της μέχρι το 1923 και είναι το σημαντικότερο οικονομικό και πολιτισμικό κέντρο της. Διαιρείται σε τέσσερα διαμερίσματα (η κυρίως πόλη, η περιοχή ανατολικά του Κεράτιου κόλπου, τα προάστια, τα Πριγκηπονήσια).
Φωτογραφικό υλικό από την Κωνσταντινούπολη στο τέλος της δεύτερης δεκαετίας του 20ου αιώνα