Category: Θράκη

Με τον όρο “Βυζάντιος” παραδίδεται ένα εξαιρετικό ρητορικό κείμενο του Θεόδωρου Μετοχίτη, του εξαιρετικού λογίου και ανώτατου αξιωματούχου της βυζαντινής Αυλής  στο πρώτο μισό του δέκατου τέταρτου αιώνα. Τώρα έχουμε τον Βυζάντιον σε κριτική έκδοση, αλλά και σε πρόσφατη νεοελληνική μετάφραση του Ιωάννη Πολέμη από της Εκδόσεις Ζήτρος.

Με επιστολή του προς την Υπουργό Παιδείας κ. Ν. Κεραμέως και την Υπουργό Πολιτισμού κ.Λ.Μενδώνη, ο βουλευτής κι Επίτιμος Αρχηγός της Ε.Α. Α. Δημοσχάκης προτείνει την συνεργασία της Επιστημονικής Κοινότητας αλλά και όλων των αρμοδίων φορέων σχετικά με την διερεύνηση και στοιχειοθέτητη των ιστορικών γεγονότων που προηγήθηκαν της Απελευθέρωσης.

Άρρηκτα δεμένο με τη θρακιώτικη παράδοση και εν μέρει με τη ζωή είναι το έθιμο του κουρμπανιού, της θυσίας δηλαδή, στη μνήμη του προστάτη των αμπελιών Άγιου Τρύφωνα, ενός μάρτυρα της Εκκλησίας από τη Θράκη, που αποτελεί τη χριστιανική εκδοχή του θεού Διόνυσου, ο οποίος έμαθε στους Θράκες και σε άλλους Έλληνες την καλλιέργεια της αμπέλου…

Η πρώτη δημόσια συνεδρίαση της Φερράρα πραγματοποιήθηκε στις 10 Γενάρη του 1438 για να κηρύξει επίσημα και τη μεταφορά της συνόδου από την Βασιλεία στη Φερράρα και να ακυρώσει τις αποφάσεις των διαβουλεύσεων…

Η αποκάλυψη αυτή του τουρκικού περιοδικού, είχε έρθει «καπάκι» σε ένα επίσης σχετικό δημοσίευμα της ισλαμικής τουρκικής εφημερίδας, Takvim, με τον εντυπωσιακό τίτλο, «Fatih Hırıstiyan mıydı!», δηλαδή «Ο Φετίχ ήταν χριστιανός!»

Στη Σεμέντρα της Καππαδοκίας όπως προαναφέραμε οι κάτοικοι έγραφαν και διάβαζαν τα «καραμανλήδικα». Τούρκικες, Αραβικές και Περσικές λέξεις γραμμένες με στοιχεία του Ελληνικού αλφάβητου. Βιβλία, εικόνες και άλλες επιγραφές έχουν καταγραφεί σε προηγούμενα κεφάλαια. Στο σημείο αυτό κρίνεται σκόπιμο να παρατεθούν σημειώματα στη καραμανλήδικη γραφή όπως αυτή χρησιμοποιήθηκε στη νέα πατρίδα (Καρκάρα – Σήμαντρα Χαλκιδικής).

Η Ραιδεστός ανέπτυξε αξιόλογο πολιτισμό, άκμασε ιδιαίτερα κατά τους βυζαντινούς χρόνους και έγινε έδρα του μητροπολίτη Ηρακλείας. Στη σύγχρονη ιστορία άλλαξε διαδοχικά κυρίαρχους αρκετές φορές. Στον πρώτο βαλκανικό πόλεμο (1912) καταλήφθηκε από τους Βουλγάρους και την ξαναπήραν οι Τούρκοι το 1913. Το 1920 προσαρτήθηκε στην Ελλάδα με τη Συνθήκη των Σεβρών.

Η μεγαλύτερη πόλη της Τουρκίας, με πληθυσμό πέραν των 11 000 000 κατοίκων. Υπήρξε πρωτεύουσά της μέχρι το 1923 και είναι το σημαντικότερο οικονομικό και πολιτισμικό κέντρο της. Διαιρείται σε τέσσερα διαμερίσματα (η κυρίως πόλη, η περιοχή ανατολικά του Κεράτιου κόλπου, τα προάστια, τα Πριγκηπονήσια).