Category: Φωτογραφίες

Στην πλακόστρωτη προκυμαία της Σμύρνης συγκεντρώνονταν το πολύβουο πλήθος, στις ώρες της κοινωνικής συναναστροφής. Μεγαλέμποροι και εργάτες, μεσαίοι επαγγελματίες και άνθρωποι του μόχθου. Η θέα της θάλασσας από εδώ ήταν μοναδική… με τις ταράτσες των κτιρίων να έχουν μετατραπεί σε μπιραρίες, καφωδεία, στέκια για όλα τα γούστα. Εδώ υπήρχαν τα περισσότερα θέατρα και οι κινηματογράφοι, οι λέσχες, τα ξενοδοχεία και τα αναρίθμητα κέντρα αναψυχής (καφενεία, ζυθοπωλεία, ζαχαροπλαστεία) πολλά από τα οποία διέθεταν ορχήστρα με ξένη συνήθως ιταλική ορχήστρα ή λαϊκή μουσική και θεάματα.

Το κτίριο που απεικονίζεται σε διάφορες φωτογραφίες της εποχής, ήταν έργο της γαλλικής Εταιρείας Societe des Quais de Smyrne… που είχε αναλάβει συνολικά το έργο της διευθέτησης του λιμένα, της προκυμαίας και διαφόρων απαραιτήτων έργων για την εύρυθμο και σύγχρονη λειτουργία της πόλης.
Μια πόλη πολυάνθρωπη, πολυπολιτισμική, κέντρο βιομηχανικής παραγωγής, εμπορικό κέντρο, αλλά ταυτόχρονα και η μεγαλύτερη ναυτική πύλη εισόδου και εξόδου προϊόντων, ταξιδιωτών και εμπορευομένων, με το μεγαλύτερο ίσως λιμάνι της οθωμανικής αυτοκρατορίας, ήταν επόμενο πως έπρεπε να αναπτύξει και ιδιαίτερες υπηρεσίες ελέγχου αυτών που εισέρχονταν και εξέρχονταν…
Αφενός με την ύπαρξη του τεράστιου ρολογιού, αριστουργήματος εποχής ύψους 25 μέτρων, αλλά και αφετέρου από το κονάκι- άλλοτε Διοικητήριο… σήμερα το κέντρο της κίνησης της πόλης με την αποβάθρα των μικρών επιβατηγών πλοίων που εξυπηρετούν τη συγκοινωνία με τα παράλια- περίχωρα της Σμύρνης.

Ιωνικό Πανεπιστήμιο Σμύρνης Επρόκειτο περί ενός οράματος- προσπάθειας του Ελ. Βενιζέλου, ο οποίος ανέθεσε τον σχεδιασμό μα και την υλοποίησή του στον καθηγητή του Πανεπιστημίου…

Ο Ελληνοτουρκικός Πόλεμος του 1897 ή, διαφορετικά, ο πόλεμος των τριάντα ημερών ή και Μαύρο ’97 ή Ατυχής πόλεμος, ήταν ο πόλεμος που κήρυξε η Οθωμανική Αυτοκρατορία κατά του Βασιλείου της Ελλάδας το έτος 1897, ως απόρροια της τότε έκβασης του Κρητικού προβλήματος, αρνούμενη η πρώτη το δίκαιο αίτημα της διενέργειας δημοψηφίσματος στην Κρήτη προκειμένου ο ίδιος ο κρητικός λαός να δώσει τέλος του προβλήματος.

Μετά από μία περιπέτεια ενός μηνός στο Κέντρο Μετανάστευσης της Greta NSW πήρα μαζί μου τους φίλους μου Λάζαρο Τύρη και Λεωνίδα Καρακατσάνη φύγαμε λαθραία και ήρθαμε στη Μελβούρνη. Η πρώτη μας κατοικία ήταν κοντά στο σταθμό Moreland του Coburg στο σπίτι μίας Πολωνέζας, δωμάτιο με πρωινό. Αυτή μετά από μία εβδομάδα μας έδιωξε με το δικαιολογητικό ότι τρώγαμε πολύ ψωμί, μισό πακέτο βούτυρο και ένα βάζο μαρμελάδα το πρωί και κάναμε ντουζ κάθε μέρα.

Περιλαμβάνονται εδώ μερικές μαυρόασπρες φωτογραφίες από την Κύπρο και τον Αύγουστο του 1945. Οι φωτογραφίες αυτές ανήκουν στο αρχείο Library of Congress της Αμερικής, στον κατάλογο εκτυπωμένου υλικού και φωτογραφιών (Prints & Photographs Catalog).

Φωτογραφικό υλικό από τη συλλογή του Κώστα Νίγδελη

Παλάτι ονομάζουν το νησί τους οι Κεφαλλονίτες. Παλλάς. Ίσως γιατί διακατέχονται από το σύνδρομο του….γείτονά τους Βασιλιά Οδυσσέα, αφού έχουν μέσα στο αίμα τους την ηγετικότητα, την πεποίθηση της ανωτερότητας και τη φυγή. Την οποία συνοδεύουν με οποιασδήποτε μορφής περιπλάνηση οπουδήποτε Γης.